LAURELIN PAIGE • „UWIKŁANI. OBSESJA”

Dni pędzą szybko, a każda chwila poświęcona ukochanemu wydaje się być bezcenna. Jednak zawistni ludzie czyhają na najmniejsze potknięcie. Czy da się ocalić miłość, gdy jest budowana na setkach niedomówień?

Alayna i Hudson już wiedzą, że ich układ oparty wyłącznie na biznesie nie ma sensu. Oboje zatapiają się w miłości, nowym związku i nie muszą udawać. Pierce bardzo dba o dobre samopoczucie partnerki. Do tego stopnia, iż momentami Laynie musi walczyć o odrobinę swobody. A nie ma lekko. Zwłaszcza, gdy na horyzoncie majaczy nieprzychylna związkowi syna Sophia Pierce. I kolejne byłe dziewczyny. Panna Withers zaczyna się gubić wśród morza nowych twarzy. Komu może zaufać? Tego nie jest pewna. Czy Celia jest jej przyjaciółką? Czy powinna wierzyć w historie opowiadane przez niejaką Stacy?

Nadarzyła się okazja, aby sięgnąć po drugi tom serii „Uwikłani”. Wspominałam, że poprzednia część całkiem mi się spodobała. Miałam nadzieję, że autorka nie straci rezonu i stworzy coś na podobnym poziomie. I przyznaję — naprawdę się wciągnęłam. Nie jest to trylogia oparta wyłącznie na seksie, te sceny nie dominują. A najciekawszy motyw to sieć intryg tworzona przez osoby z otoczenia głównych bohaterów. Tym razem akcja na początku trochę się ciągnęła, ale nadszedł moment krytyczny, gdy pociąg zdarzeń ruszył z ogromną szybkością. Hudson nieco spokorniał, choć nadal ma w sobie błysk. Natomiast Alayna nadal karmi się nadmiarem uczuć. Troszkę wyszła z roli idiotki, co przypadło mi do gustu. Mimo sympatii do postaci spotykałam pewne zmęczenie jej histerią — w tym tomie naprawiono wadę. Natomiast szata graficzna nie uległa zmianie, choć jest jeszcze pikantniejsza. Wszystko w jednej stylistyce, co wygląda dobrze.

Styl pisania Paige nie uległ zmianie. Nadal jest to przystępny i prosty język, niewymagający większego skupienia. Równocześnie naprawdę grzechem byłoby stwierdzenie, że brzmi prostacko. Ciągle czuć gorąc w powietrzu, a sceny seksu nie są aż tak przerysowane, jak w wypadku większości książek erotycznych. Szczerze? Nadal jestem pod wrażeniem tego, iż ta seria przypadła mi do gustu. Niecierpliwie czekam na przeczytanie trzeciej części, bo całość przypomina mi fajny serial. Taki do obejrzenia po ciężkim dniu. I coś czuję, że wkrótce pojawi się ekranizacja. Zwłaszcza, gdy ludzie nieco odpoczną od Christiana Greya.

Minęło sporo czasu, zanim nasze ubrania znalazły się porozrzucane na podłodze, a Hudson przesunął nas do pozycji leżącej. A miłość, którą potem do późna uprawialiśmy, była równie niespieszna, co nasz pocałunek. Robiliśmy to powoli, spokojnie i leniwie, dając i biorąc od siebie nawzajem. aż byliśmy pewni, że wspomnienie tej nocy utkwi nam mocno w głowach i będzie jaśniejsze niż upiorne wydarzenia z przeszłości.

I tym razem koniecznie muszę nadmienić, że zakończenie trochę mnie zaskoczyło. Gdy recenzowałam „Pokusę”, to wspomniałam o schematyczności. Laurelin Paige zaserwowała jednak ciekawy zwrot. Tak, ostatnie kilkadziesiąt stron zasługuje na uznanie. Ogrom kłamstw i fałszu krążący nad Laynie jest dość imponujący. Zdradzę tylko jedno — na jej miejscu potrząsnęłabym kilkoma osobami i podziwiam cierpliwość, jaką w sobie nosi! Całość wypada dramatycznie, ale nader ekscytująco. I nie ma opcji, abym przegapiła dalsze perypetie pary.

Autorka sporo miejsca poświęca problemom psychicznym bohaterów. Szczególnie przypadek Laynie mnie zainteresował. Kobieta, która tak potrzebuje miłości, że kompletnie uzależnia się od każdego, kto poświęci jej odrobinę uwagi. Wzbudza to we mnie jakiś rodzaj czułości, bo poniekąd rozumiem tok myślenia tej postaci. Natomiast rzekomy sadyzm Hudsona to, według mnie, troszkę naciągany motyw. Nie przez Paige, bynajmniej. Poprowadziła wątek w ciekawy sposób, bo ukazała, iż to matka Pierce’a ponosi winę za jego wiarę w chorobę. Czy jest złym facetem? Nie. Każda kolejna strona to ukazuje i przyznam, że widzę tu jeden z większych plusów książki. Coś, co sprawia, iż daleko jej do typowego romansidła opierającego się na związku zwykłej dziewczyny i milionera.

Bez zbędnego rozpisywania się — mogę stwierdzić to samo, co w przypadku pierwszej części. „Uwikłani” są serią godną uwagi. Myślę, że wiele osób posiada obawy podobne do moich — dlatego zapewniam, iż książce daleko jest do głupiutkiej i naiwnej. To nieco bajkowa historia, ale doprawiona. Niczym czekolada z ostrym chilli.

Dawniej, gdy czułam się zestresowana i nieswoja, wracałam do niezdrowych, obsesyjnych zachowań i rzucałam się w ich wir. Tamte znajome schematy pomagały mi się zrelaksować dzięki swojej kompulsywnej naturze. Teraz zamiast potrzeby działania czułam potrzebę zamknięcia się w sobie. Chciałam zwinąć się w kulkę, zasnąć i nic nie czuć. Cholera, byłam stukniętą laską.

AUTOR • LAURELIN PAIGE

TYTUŁ • „UWIKŁANI. OBSESJA”
LICZBA STRON • 360
WYDAWNICTWO • KOBIECE
ISBN • 978-83-65170-17-0

DZIĘKUJĘ WYDAWNICTWU KOBIECE ZA UDOSTĘPNIENIE EGZEMPLARZA RECENZYJNEGO.

17 komentarzy:

  1. Twoja recenzja nie pozwala mi spokojnie przejść od tej serii. Muszę ją przeczytać. ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. I nie tylko Tobie!
      Sama też czuję się bardzo zaintrygowana!

      Usuń
    2. Ja niecierpliwie czekam na trzecią część, bo mocno wkręciłam się w te wszystkie intrygi. :D

      Usuń
  2. Nie mam ochoty na tę książkę, dlatego za nią podziękuję.
    Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Przyznam, że początkowo byłam sceptyczna do całej serii. :)

      Usuń
  3. Czytałam fragmenty, ale nie zachwyciły mnie, może dlatego, że nie gustuję za bardzo w literaturze erotycznej.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie jest to literatura wysokich lotów, ale da się ciekawie spędzić czas. Ot, niezobowiązująco. :)

      Usuń
  4. Mam w planach pierwszy tom. Jak mi się spodoba, sięgnę po ten. Zapowiadają się bardzo ciekawie, zachęciłaś mnie :) Dodaję do obserwowanych.
    Justyna z livingbooksx.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Daj znać, czy Ci się podobało, gdy już przeczytasz! :)

      Usuń
  5. Erotyk...hm. Raczej w najbliższym czasie po to nie sięgnę, niemniej bardzo podobała mi się Twoja recenzja. Nie wiem, czy to już kiedyś pisałam, ale masz bardzo fajny styl i piszę to szczerze. Recenzja jest oryginalna, czyta się ją przyjemnie i od razu mam poczucie, że coś niecoś wiem o książcę. Serio ;)
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bardzo Ci dziękuję za te słowa! Są niezwykle motywujące. ♡

      Usuń
  6. Nie pierwsza recenzja, która tak zachęca do tej serii. Dawno nie zaglądałam do literatury erotycznej więc z chęcią to zmienię. Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jeśli miałaś odpoczynek od tego gatunku, to seria powinna Ci się spodobać. Brak przesytu jest bardzo wskazany. :)

      Usuń
  7. Nie, to nie jest książka dla mnie. Dlaczego? Za nic nie przeczytam erotyku. Po prostu wiem, że jestem na takie książki za młoda. Może w przyszłości... może, gdy będę dorosła, zmieni mi się gust czytelniczy :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Na wszystko przyjdzie pora. :) Rozwijaj się, czytaj te książki, które do Ciebie trafiają i odkrywaj nowe, jednak stopniowo. Ja nadal tak robię. :)

      Usuń
  8. Myślę, że w ostatnim tomie będzie jeszcze lepiej. Co nie zmienia faktu, że to dalej cykl dla wielbicelek gatunku i próżno się tu doszukiwać głębszego sensu. Ale co mi tam, przeciez lubię to ;)
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Też nie szukam w tym wzniosłych idei — po prostu cieszę się z lektury. :D

      Usuń